تعمیرات تلویزیون
لوازم سرگرمی بسیاری این روزها در اختیار ما قرار دارد که از آن ها استفاده می کنیم و هر شخصی بنا بر سلیقه ای که دارد یکی از آن ها را انتخاب و اوقات فراغت خود را یا در زمانی که تمایل دارد کمی استراحت کند، بگذراند. از جمله دستگاه ها و لوازمی که هنوز طرفدار دارد و می توانیم بگوییم محبوبیت آن کم نشده است، تلویزیون می باشد.
عبارت کوتاه شده برای تلویزیون TV است. تلویزیون یک دستگاه الکترونیکی است که سیگنال بصری و شنیداری را دریافت می کند و آن را برای بیننده پخش می کند. اغلب گفته می شود که تلویزیون توسط Vladimir Zworykin اختراع شد یک آمریکایی روسی متولد شده که برای وستینگهاوس کار می کرد. ولادیمیر ثبت اختراع برای تلویزیون را انجام داد، اما فردسوورت اولین فردی بود که برای اولین بار موفق به انتقال یک سیگنال تلویزیونی در ۷ سپتامبر ۱۹۲۷ شد. تصویری از پاناسونیک TH-58PZ750U نمونه خوبی از یک تلویزیون است. تلویزیون در دهه ۱۹۲۰ اختراع شد اما تجهیزات گران بود و تصاویر ضعیف بود. تا دهه ۱۹۵۰، این مشکلات تا حدودی برطرف شدند و تلویزیون ها گسترده شدند. تلویزیون یک رسانه مخابراتی است که برای انتقال تصاویر متحرک به رنگ سیاه و سفید (سیاه و سفید) یا رنگی و در دو یا سه بعد و صدا استفاده می شود. این اصطلاح می تواند به یک مجموعه تلویزیونی، یک برنامه تلویزیونی (“نمایش تلویزیونی”) یا یک رسانه تلویزیونی اشاره کند. تلویزیون رسانه ای وسیع برای تبلیغات، سرگرمی و اخبار است.
یک تلویزیون می تواند یک جعبه باشد. تلویزیون های قدیمی تر دارای یک لوله پرتو کاتدی بزرگ در یک قاب چوبی بزرگ و روی زمین مانند مبلمان نشسته بودند. تلویزیون های جدید بسیار سبک تر و پرهزینه تر هستند. تلویزیون می تواند تصاویر بسیاری از شبکه های تلویزیونی را نشان دهد. رایانه ها و دستگاه های تلفن همراه نیز می توانند برای تماشای برنامه های تلویزیونی استفاده شوند. در ابتدا، تمام تلویزیون ها از آنتن استفاده می کردند. این آنتن ها برنامه های تلویزیونی را از ایستگاه های پخش دریافت می کنند. یک ایستگاه تلویزیونی می تواند چند مایل یا کیلومتر با ایستگاه مرکزی فاصله داشته باشد و هنوز هم امواج را از طریق آنتن دریافت شود. تلویزیون همچنین می تواند فیلم های VCD و پخش دی وی دی یا VCR را نشان دهد. تلویزیون کابلی و تلویزیون ماهواره ای می توانند برنامه های بیشتری را در یک زمان ارائه دهند تا بتوانند پخش کنند. کنسول های بازی ویدیویی به تلویزیون های مدرن متصل می شوند. برخی از رایانه ها همچنین می توانند یک تلویزیون را به عنوان مانیتور کامپیوتر استفاده کنند.
همه تلویزیون ها دارای صفحه نمایش هایی هستند که تصاویر را مشاهده می کنند. قبل از دهه ۱۹۵۰ این صفحه ها معمولا “سیاه و سفید” بودند، که همه چیز را خاکستری می کرد، اما همه تلویزیون های مدرن امروزی رنگ ها را نشان می دادند. اکثر صفحه های تلویزیون قرن بیستم نیز گوشه های گرد داشتند که به این خاطر است که صفحه نمایش تلویزیون، لوله های پرتوی کاتدی است. که مانند کوزه های شیشه ای سنگین هستند که یک طرف آن را خالی می کند تا صفحه را شکل دهد. امروزه نمایشگرهای صفحه تخت معمولی هستند. این صفحه های نمایش معمولا مستطیل مسطح با لبه های قائمه است که یک مستطیل نسبتأ دراز به نظر می رسد شبیه شکل یک صفحه نمایش سینمایی است. این صفحه نمایش ها را به اصطلاح واید یا پهن (عریض) می نامیم. اگر یک مجموعه عریض ۳۰ سانتیمتر باشد، می تواند ۵۳ سانتیمتر طول آن باشد. برای این که این صفحه نمایش بهتر کار کند، نمایش های تلویزیونی نیز باید در پهنای مناسب قابل پخش در این صفحه ها ساخته شود. مجموعه های عریض هنوز هم می توانند هر اندازه باشند، اما آنها دارای شکل پهن مشابهی هستند. قرن بیست و یکم نیز زمانی بود که انتقال تلویزیون دیجیتال از تلویزیون آنالوگ شایع تر شد و امروزه میت وان گفت خبری از تلویزیون های آنالوگ نیست.
تلویزیون ها دارای انواع رزولوشن نمایش هستند:
LD: کوتاه شده (Low-definition television) یا LDTV به سیستم های تلویزیونی اشاره دارد که دارای رزولوشن صفحه پایین تر از سیستم های تلویزیونی استاندارد مانند ۲۴۰p (320 * 240) هستند. این در تلویزیون دستی استفاده می شود. نسل فعلی iPod Nanos دارای صفحه نمایش LDTV است، همانطور که سه نسل اول آی پاد لمسی و آیفون (۴۸۰ × ۳۲۰) نیز وجود دارد.
SD: کوتاه شده (Standard-definition television) یا SDTV. به دو رزولوشن متفاوت اشاره می کند: ۵۷۶i، با ۵۷۶ خطوط رزولوشن متصل شده، به دست آمده از سیستم های PAL و SECAM توسعه یافته اروپا؛ و ۴۸۰i بر اساس کمیته ملی سیستم تلویزیون ملی NTSC. SDTV یک سیستم تلویزیونی است که از وضوح (رزولوشن) استفاده می کند که به نظر نمی رسد تلویزیونی با کیفیت بالا (۷۲۰p، ۱۰۸۰i، ۱۰۸۰p، ۱۴۴۰p، ۴K UHDTV و ۸K UHD) یا تلویزیون تعریف شده (EDTV 480p) است.
HD: یا High-definition television (HDTV). تلویزیون با کیفیت بالا (HDTV) یک وضوح قابل توجهی بالاتر از تلویزیون استاندارد ارائه می کند. HDTV ممکن است در فرمت های مختلفی ارسال فرستاده شود:
۱۰۸۰p: 1920 × ۱۰۸۰p: 2،۰۷۳،۶۰۰ پیکسل (~ ۲٫۰۷ مگاپیکسل) در هر قاب.
۱۰۸۰i: 1920 × ۱۰۸۰i: 1،۰۳۶،۸۰۰ پیکسل (~ ۱٫۰۴ MP) در هر زمینه یا ۲،۰۷۳،۶۰۰ پیکسل (~ ۲٫۰۷ MP) در هر قاب.
UHD: کوتاه شده (Ultra-high-definition television). تلویزیون فوق العاده با کیفیت بالا (همچنین به نام Super Hi-Vision، Ultra HD تلویزیون، UltraHD، UHDTV یا UHD) شامل ۴K UHD (2160p) و ۸K UHD (4320p) است که دو فرمت ویدئویی دیجیتال ارائه شده که توسط NHK Science & آزمایشگاه های پژوهشی فناوری و توسط اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU) تعریف و تصویب شده است. انجمن مصرف کننده الکترونیک در تاریخ ۱۷ اکتوبر ۲۰۱۲ اعلام کرد که “Ultra High Definition” یا “Ultra HD” برای نمایشگرهای دارای نسبت تصویر حداقل ۱۶: ۹ و حداقل یک ورودی دیجیتال قادر به حمل و ارائه ویدئو بومی حداقل رزولوشن ۳۸۶۰ × ۲۱۶۰ پیکسل می باشد.
خرابی های تلویزیون:
تلویزیون از آنجایی که از جمله لوازم الکترونیکی است که در هر خانه وجود دارد و از آن استفاده می شود در معرض آسیب هم هست. تلویزیون های امروزی با تلویزیون های قدیمی تفاوت های بسیاری دارند از ساختار داخلی گرفته تا شکل ظاهری و امکاناتی که دارند. تلویزیون های هوشمند نیز وجود دارند که امکان اتصال به اینترنت دارند. از آنجایی که تلویزیون های امروزی بیشتر دارای صفحه های LCD و LED هستند اگر پنل آن ها آسیب ببیند باید دید که آیا قابل تعمیر است یا خیر. در صورتی که پنل شکسته شده باشد مسلمأ باید تعویض کرد و چون هزینه آن بسیار بالاست بهتر است مجددأ تلویزیون خریداری شود همچنین اگر دارای خطوط باشد. در صورتی که دارای هاله ای باشد شاید ایراد از برد TFT باشد که باید بررسی شود که آیا قابل رفع شدن هست یا خیر. عدم کار کردن پورت ها، عدم دریافت سیگنال و بهم خوردن تنظیمات را می توان از مواردی دانست که نشان از خرابی تلویزیون دارد.
در صورت بروز خرابی در سیستم تلویزیون خود می توانید با واحد تعمیرات لوازم صوتی و تصویری مجتمع فنی الکترونیک تهران تماس حاصل فرمایید یا مراجعه حضوری داشته باشید.
تلفن تماس:۰۲۱۶۶۹۳۵۹۲۱
آدرس»تهران-میدان انقلاب-کارگر شمالی-خ نصرت-نرسیده به جمالزاده-پلاک۹۸-واحد۳